|
Robin
19-09-2021
|
Nieuwe rol als Wil voor Jenny
Julianastraat deel 1
Robin Vonk
Noortje: alleenstaande vrouw op middelbare leeftijd, legt de tarotkaarten
Wil: weduwe
Jan: alleenstaande man
Jeroen, Renate, Floor en Roos: gezin, Jeroen is controller, Renate werkt als bloemiste
Richard en Roy: Richard werkt als teamleider bij de gemeente, Roy zit in de Ziektewet
Ben en Brigitte: caféhouder, Brigitte is kraamverzorgster
Aland, Diana, Tara en Eva: gezin, van oorsprong Syrisch paspoort, Aland werkt in de ploegendienst, Diana is huisvrouw
Ruud, Karin, Sjoerd en Bas. Ruud is teamleider bij een groothandel, Karin werkt als secretaresse bij een notarisbureau
Kai: zeevaarder, pas gescheiden, vader van twee kinderen
Jolanda: gescheiden, zzp-er
Kees: student verpleegkunde, relatie met Vera
Vera: student orthopedagogiek, relatie met Kees
Marjolein: alleenstaand, psychiatrisch ziektebeeld, vrijwilligster bij een instelling voor mensen met dementie
en Fons: gepensioneerde, alleenstaande man
bijrollen: ouders van Jolanda, ouders van Kai, ouders van Vera, moeder van Roy, een hulpverlener, vriendin van Marjolein.
De muziek in dit stuk wordt gespeeld door een combo, die telkens als er een liedje wardt gezongen in beeld is, tezamen met de desbetreffende zanger/zangeres.
Tussen de scenes door zien we verstilde beelden van bommen, gewassen, planten, tuinen enz. in de Julianastraat.
Openingstune. We horen’ Begin here’ van Jon E. Amber. We zien beelden van de Julianastraat en van sommige karakters.
Scene 1
Kai aan de telefoon met zijn ex in zijn nieuwe woning aan de Julianastraat
KAI
Nee, dat kan niet!.........Het is over, Merel……hoe vaak moet ik het nog zeggen?………Waarom, waarom, waarom….Ik hield het gewoon niet langer vol. Ik hield het niet langer uit, daarom……..Ja, ik weet dat het jammer is……..Wanneer zie ik de kinderen?........Hoezo, nooit meer?...........Doe niet zo raar, Merel. Je snapt toch ook wel dat de kinderen hun vader willen zien………Dat snap ik jah……He, doe nou niet zo moeilijk. Ik wil ze gewoon zien en snel graag…………………….Opgehangen, mooi is dat.
Kai belt terug
KAI
Merel, ik denk dat het verstandig is, dat wij elkaar morgen even spreken. Ja…….Okay………Cafe Stuif ‘ns in? Goed……morgen om tien uur? Prima…..Tot morgen.
Kai zingt ‘ Laat me vrij’
Laat me vrij
Scene 2
Fons en Tara
Fons is net verhuisd. De makelaar komt net het verhuisbord weghalen en geeft Fons een hand. Fons is bezig om zijn verzameling tuinkabouters in de voortuin te plaatsen. Tara speelt met Roos. Roos wordt binnen geroepen door Renate. Tara kijkt wat verdwaasd om zich heen, ziet dan Fons en loopt naar hem toe.
TARA
Bent u de nieuwe buurman?
FONS
Ja. En wie ben jij?
TARA
Tara
FONS
(wat onwennig): O, okay. Tara. Leuk. Ik ben Fons. Ik ben dus nieuw hier.
TARA
Wat bent u aan het doen?
FONS
Dit zijn de nieuwe bewoners van mijn voortuin.
(stilte)
FONS
Maar goed euh...Tara. Euh.....Wat wil je later worden als je groot bent?
TARA
Zangeres.
Scene 3
Jeroen en Renate, Floor en Roos met het hele gezin, nasi
RENATE
Dus jij haalt zonder te overleggen samen met Floor en Roos een kat uit het dierenasiel?
JEROEN
Die meiden zijn al zo lang aan het zeuren om een huisdier en ik had eind van de middag wel even tijd, dus...
RENATE
Dat beest is zo schuw als wat! Ik kwam nog maar binnen of dat beest hing zowat in de gordijnen.
JEROEN
Ze zeiden anders dat het een heel aanhankelijk beestje is. Maar goed, laten we het een tijdje aankijken. We mogen hem altijd terugbrengen hebben ze gezegd bij het dierenasiel.
RENATE
Wat zit je nou te doen, Roos? Even wat anders, ik ga morgen even bij ma langs, breng jij Floor naar ballet?
JEROEN
Ik zit morgen de hele dag in vergadering. Kan Floor niet met Tara mee?
ROOS
Mamma, kijk eens. Er zit een haar in mijn eten
RENATE
Pardon? (Kijkt) Ik zie geen haar, Roos. Dit is al de tweede keer dat we niet kunnen rijden. Maar goed, ik vraag het wel aan Diana of ze wil rijden.
ROOS
Jawel. Kijk, een grijze haar.
RENATE
(geirriteerd) Haal die haar er dan uit en eet je bord leeg.
JEROEN
Schat, weet je, ik ga wel wat eerder weg bij het overleg. Dan doen ze het maar even zonder me.
RENATE
Echt?
JEROEN
Tuurlijk.
RENATE
En wiens kont ga je daarvoor nu weer kussen om dat voor elkaar te krijgen?
JEROEN
Schat…..
RENATE
(kijkt Floor aan) Grapje.(staat op) Okay, iedereen brengt z’n eigen bord naar de keuken. Pa heeft hard gewerkt en doet even een stukje ontspannende bezigheden in de tuin (knipoog), he pa ?(zit ondeugend aan de kont van Jeroen) Mamma ruimt verder op.
(Later komt Renate met twee koppen koffie in de tuin)
Renate en Jeroen zingen het duet ‘ Tussen jou en mij’
Tussen jou en mij
Scene 4
Jolanda bij haar ouders
JOLANDA
Nou, ik heb slecht nieuws. (stilte) Peter en ik gaan uit elkaar.
(stilte)
MOEDER
Ik heb het gedacht. En hoe dat zo?
JOLANDA
Ja, we hadden keer op keer ruzie en we haalden het bloed van onder elkaars nagels. Nou, zo konden niet met elkaar verder.
(stilte)
MOEDER
Ja nou, neem me niet kwalijk hoor, maar je vader en ik hebben het van mijlen ver zien aankomen.
JOLANDA
Hoezo, van mijlen ver zien aankomen?
MOEDER
Kind, je werd zo aanhankelijk als een jonge pup, en je vader zei laatst nog: “Da's niks voor Jolanda”. Je leek wel een tiener die keer op keer kwam eten uit zijn hand. Dus weet je wat jij doet? Je drinkt nog maar ‘ns een borrel met die Peter en blijf dan maar ‘ns een tijdje uit z'n buurt.
JOLANDA
Weet je wat het met jou is, ma. Jij kan echt zo lekker tactisch uit de hoek komen. Daar help je mij echt enorm mee.
MOEDER
Nou wat we met jou en Peter allemaal hebben meegemaakt is niet niks. Dat jullie van een andere generatie zijn, dat snappen we. Maar wat jij en Peter allemaal hebben uitgespookt de afgelopen 7 jaar, dat hadden je vader en ik bij onze ouders niet moeten proberen.
VADER
Ja, Jo, je moeder heeft wel gelijk……
JOLANDA
Jawel pa, hou ma maar weer de hand boven het hoofd.
VADER
….. in sommige dingen. (Kijkt wat meewarig naar heen en weer naar zijn vrouw en Jolanda)
(stilte)
JOLANDA
Ik zie het niet meer zitten.
Scene 5
Jeroen, Aland en Ben
In café Stuif ns in, bij Ben. We horen ‘Finding rain’ van Emily Rubye.
JEROEN
Dus jij denkt dat die onrust in die moslimlanden het gevolg is van onderdrukte gevoelens en verlangens?
ALAND
Ja, joh. Bij jullie mag alles, kan alles. Iedereen is vrij.
JEROEN
Nou, dat is niet altijd waar hoor. Vriend, ik denk maar dat ik ‘ns op huis aanga.
ALAND
Ja toch? Ik helemaal niks te vertellen thuis.
JEROEN
Aland, Diana is toch een mooie, leuke, spontane vrouw?
ALAND
Ben, mag ik nog twee bier?
Jeroen wuift naar Ben dat hij geen bier meer wil.
ALAND
Ik alles doen voor mijn vrouw. De afwas, stofzuigen, de tuin, de kinderen naar school brengen. Ik soms op mijn knieen voor mijn vrouw.
JEROEN
Aland, de kinderen komen bijna thuis, ik moet er van door. Ik zie je later.
ALAND
Nee, wacht even. Mijn vrouw mooi, jah? Mijn vrouw lief, jah? Maar soms problemen.
JEROEN
Nou, mijn vrouw, klaagt ook wel ‘ns hoor.
ALAND
Wat? Jouw vrouw? Klagen?
JEROEN
Jah, klagen. Dat ze wat spanning en uitdaging mist.
ALAND
Maar jij kan toch zingen, Jeroen?
JEROEN
Ik heb vroeger wel ‘ ns in een bandje gezongen. Ja, dat klopt.
ALAND
Ga weer zingen. Zing voor je vrouw!
JEROEN
Zingen voor mijn vrouw?
ALAND
Jeroen, ik moet gaan. Mijn vrouw straks weer boos als ik niet op tijd thuis ben.
Aland verlaat het cafe. Jeroen blijft achter.
JEROEN
Jeroen (overdonderd) Zingen voor mijn vrouw…..
BEN
Ik sluit vroeg vandaag, Jeroen, laatste ronde
JEROEN
O, ik was toch van plan om te gaan. Ben, hoeveel krijg je van me?
We horen wederom ‘Finding rain’ van Emily Rubye . Jeroen betaalt en vertrekt. Ben sluit af en doet zijn wekelijkse ronde om wiet rond te brengen bij mensen in het dorp. Ben eindigt bij een meer en zingt het nummmer ‘Ik droom’
Ik droom
Scene 6
Jeroen en Renate
Renate maakt een roerbakschotel
Jeroen komt het huis binnen.
JEROEN
Hoi
RENATE
Heb je me niet horen bellen?
JEROEN
Nee, hoezo? Ik zat in bespreking.
RENATE
Om vijf uur?
JEROEN
O, toen was ik nog even bij Ben.
RENATE
(afkeurend) Ben! (Stilte). Sjaan is dood.
JEROEN
Sjaan?
RENATE
Ja Sjaan, Jeroen. Dat rotbeest uit het asiel wat heel mijn meubilair aan gort heeft gekrabt. Die kat had natuurlijk al heel lang kuren, dus ik vandaag naar de dierenarts samen met Floor. Een hele uitzaaiing. Einde verhaal volgens de dierenarts, een spuitje. Ik stond daar in mijn werkkleding volledig voor aap, valt die kat de assistente aan. Een kat met gedragproblemen uit het asiel! Waren we er maar nooit aan begonnen, uilskuiken. Die dierenarts met veel vijven en zessen uiteindelijk dat spuitje gegeven, Floor helemaal over d'r toeren, wat denk je? Belt mijn moeder, dat ze haar bril kwijt is en geen hand voor de ogen kan zien. Toen was het nog maar half negen en jij bent niet te bereiken. Ik denk, mooi is dat! Dus ik Roos opgehaald en die twee meiden naar school gebracht. Dus ik ben al laat, heb ik ook nog ‘ns de brug tegen. Kom ik daar eindelijk op die school staat die directrice me al op te wachten. Nog voor ik wat kan zeggen, zegt ze tegen mij (zet dominant stemmetje op) : “Dat is al de vierde keer van de maand, mevrouw. Hou ze nu maar ns een dagje thuis”. Kon ik door die trut al mijn afspraken afzeggen.
JEROEN
O, dat is niet zo mooi.
RENATE
Je mag best je excuses aanbieden hoor (gooit de theedoek in zijn gezicht). Domoor.
JEROEN
Schat toch (omarmt haar). Sorry.
RENATE
Koekenbakker!
Scene 7
Marjolein en haar vriendin
MARJOLEIN
Je stelt je niet open.
VRIENDIN VAN MARJOLEIN
Je bent niet goed bij je hoofd.
MARJOLEIN
Ik weet wel hoe het zit bij jou, hoor. Maar ja, ik mag er niks over zeggen.
VRIENDIN
Deze discussie hebben we al zo vaak gevoerd.
MARJOLEIN
Ik stel me voortdurend kwetsbaar op. Ik probeer over mijn problemen te praten en jij blijft maar muren om je heen optrekken.
VRIENDIN
Zoals jij maar door bleef drinken vannacht, belachelijk!
MARJOLEIN
Opdonderen! Opdonderen! (Gooit haar vriendin met geweld de deur uit)
Na een tijdje bij de deur te hebben gestaan, komt ze langzaam tot zichzelf
MARJOLEIN
Fuck it.
Scene 8
Ben, Renate, Karin en Marjolein in de Stuif ‘ns in
RENATE
Dus ik zeg tegen mijn collega: “Weet je wat jij ‘ns moet doen? Je moet ‘ns wat vaker naar de kapper gaan in plaats van zo lopen zeiken over de zorg voor je moeder.” Kijkt ze me toch vuil aan! Dus ik zeg: “Dan nog ‘ns wat: waarom zijn jij en je ex niet gewoon bij elkaar gebleven vanwege de kinderen?”
(Renate kijkt op en ziet Marjolein het cafe binnen komen met uitgelopen mascara. Marjolein gaat volledig verdwaasd aan de bar zitten)
RENATEn
(tegen Ben) wat is er met haar aan de hand?
Ben haalt zijn schouders op.
BEN
Kopje thee, Marjolein ?(krijgt geen reactie en kijkt weer schouderophalend naar Renate en Karin)
Scene 9
Wil en Noortje en Jan op de crematie van de echtgenoot van Wil
Eerst het Ave Maria. Dan schuift Toos, aangemoedigd door Noortje, naar voren om te spreken.
WIL
(emotioneel, langzaam sprekend maar toch heel kordaat) Mijn man was geen etterbak, zoals sommigen van jullie aanwezigen tijdens zijn leven ongetwijfeld moeten hebben gedacht. Hij was wel een zuurpruim. Maar jah, hij raakte wel heel zijn familie kwijt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Mijn taak is volbracht: ik heb hem liefgehad. Dankjulliewel.
Muziek: ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij.
Na afloop treffen Noortje en Jan elkaar en maken een babbeltje (improvisatie).
Scene 10
Richard en Roy en Noortje
ROY
Hou je nog een beetje van me?
RICHARD
Heel veel. Hoezo?
ROY
Ik ben niet te genieten. Ik zit hele dagen op de bank. Ik ben doodmoe. Ik voer geen moer uit.
RICHARD
Lief, je hebt een burnout. Dat kost gewoon tijd.
ROY
Ik heb geen geduld voor die burnout. Ik word er wanhopig van. Er komt niks uit mijn handen. De hele dag ben ik uitgeteld en ‘s nachts slaap ik niet. Terug naar mijn oude werkgever kan ik niet en ik weet niet wat ik wel moet doen.
RICHARD
Heb een beetje vertrouwen. Het komt vast wel....
ROY
(onderbreekt Richard)Het komt niet goed zo, Richard. Ik zit er doorheen.
(stilte)
Noortje komt via de achterdeur het huis binnen.
NOORTJE
Hallo...nou kom ik van de markt, vergeet ik de eieren. Dus ik weer terug. Wat denk je? Kom ik Kai tegen. Ik denk: “Maaah, die man ziet er niet uit”. Pas gescheiden, mag zijn kinderen maar nauwelijks zien. Dus ik weet niet wat ik moet zeggen en ik lieg heel de boel bij elkaar. Jah. Ik zeg: “ Kai: luister, mijn huishouden is een puinhoop, ik heb last van mijn rug en ik sta hier met twee volle tassen, ik heb nu geen tijd.”(kijkt op en ziet Richard en Roy beteuterd zitten) wat doet er hier op?
RICHARD
O, Roy heeft een burnout.
NOORTJE
Een burnout? (loopt op hem toe en legt een hand op zijn wang) Schatje toch!
RICHARD
Ik moet gaan. Ik moet om vier uur op mijn werk zijn. (geeft zijn vriend een zoen) Tot vanavond. Ik hou van je, he? (trekt zijn jas aan en loopt naar de voordeur.
ROY
Vergeet je niet, dat je Ben nog zou helpen om de nieuwe vriezer op te halen.
NOORTJE
Ben! Hebben jullie niks beters te doen dan die Ben elke keer uit de brand te helpen. Zo te horen hebben jullie wel wat anders aan jullie hoofd. Ben (afkeurend)!
RICHARD
Doei!
NOORTJE
(Kijkt Roy aan en slaat de handen voor haar mond) Een burnout! Tjee!
ROY
Ja ik ben er ook niet blij mee.
NOORTJE
Weet je, Roy, ik ga meteen de tarotkaarten voor je leggen.
Scene 11
Wil
We horen ‘Silver and Coal’ van Jon E. Amber
Wil loopt de trap op op weg naar de kledingkast van haar overleden man. Begint wat onwennig kleding uit de kast te halen. Ruikt er dan aan.
Scene 12
Marjolein en hulpverlener
HULPVERLENER
Ik zal maar heel eerlijk zijn, we vinden als team dat er echt iets moet gebeuren. We krijgen telefoon van de buren, dat je vaak overlast bezorgd.
MARJOLEIN
(rolt een shaggie en steekt die op) Ik ben vaak boos en dan helpt het om te schreeuwen.
HULPVERLENER
Kun je je hoofd dan volgende keer tegen een kussen aanhouden tijdens het schreeuwen? Marjolein, de buren hebben er last van.
(stilte)
HULPVERLENER
Slik je je medicatie nog wel?
MARJOLEIN
Ik word er suf en misselijk van en ik krijg er vreetbuien van.
HULPVERLENER
Ik heb het al vaak uitgelegd. Zeker het eerste jaar na een terugval is het belangrijk, dat je je medicatie blijft nemen om een nieuwe terugval te voorkomen. Ik moet ook medicatie innemen.
MARJOLEIN
Waarom?
HULPVERLENER
Vanwege mijn bloeddruk. Betablokkers.
MARJOLEIN
De medicatie bestrijdt alleen de symptomen. Naar de oorzaak van mijn klachten vraagt niemand.
(Hulpverlener krijgt telefoon en kijkt op telefoon)
HULPVERLENER
Ik moet gaan. Ik moet naar een crisis. Ik had er al lang moeten zijn eigenlijk.
MARJOLEIN
Ik zeg: “Naar de oorzaak van mijn klachten vraagt niemand!”.
HULPVERLENER
(zucht) Schrijf het ‘ns op Marjolein. Dat lucht wel ‘ns op. Zeker als je het vaker doet. Ik zie je volgende week.
MARJOLEIN
Ik zal opschrijven, dat de hulpverlening de schurft mag krijgen.
HULPVERLENER
Als dat voor jou goed voelt, doe je dat. Kijk maar waar je je prettig bij voelt. Tot volgende week!
Scene 13
We horen ‘The slow Calm’ van Jon E. Amber
Twee uur in de nacht. Marjolein loopt dronken over straat en schreeuwt: “Ik kan je niet missen, ik kan je niet missen, ik kan je niet missen, ik kan je niet missen!”
Ruud belt met de ggz
Scene 14
Roos, Floor, Tara, Eva, Sjoerd en Bas
Spelen met elkaar verstoppertje. Bas is 'm.
BAS
Buut Roos, buut Tara, buut Eva.
Sjoerd rent en is buut vrij.
Daarna gaan ze in het gras liggen.
Roos
Sinterklaas bestaat niet (slaat de handen voor het gezicht)
Daarna lachen ze alle 6 hard en rollen ze door het gras.
Scene 15
Kai bij zijn ouders
MOEDER
Dus ik zeg tegen je vader: "Zet dat krat neer!".
VADER
Dat verhaal heb je al verteld
MOEDER
O ja? Schat, je hebt die enkel nog niet van mij gezien. Zo paars als heide op de Veluwe. Dus wij bekaf, zonder sleutels van het huisje, in de stromende regen. Ik mijn handen vol met boodschappen. Wat denk je? Laat je pa dat krat, bam (klapt in haar handen), zo op mijn enkel vallen. Nou ja, dus ik donder omver in de modder met mijn gloednieuwe anaki's en ik val flauw.
Nou ja, ik word wakker in een ziekenhuis. Voet in het gips. En da's allemaal zo erg nog niet maar ik hoor dus later van je vader zelf dat hij dacht dat ik een infarct had. Weet je wat die appelflap heeft gedaan? Hij heeft me gereanimeerd! Nou vraag ik je, Kai. Ben je dan geen sukkel?
KAI
(zucht) Nou ja. En vandaar dus dat bloemetje. Lukt het een beetje in het huishouden pa?
Vader lacht schamper
KAI
(kijkt zijn vader nadrukkelijk aan) En met koken enzo?
VADER
Nou, eenvoudige dingen, he. Niet te moeilijk.
KAI
Euh nou ja. Ik doe even een rondje met de boot pa, mag dat even?
MOEDER
Nou vergeten we het helemaal over je scheiding te hebben.
Kai staat op, geeft zijn moeder een zoen
KAI
Komt wel ma, komt wel.
MOEDER
En hoe is het met de kinderen?
Kai is al bijna bij de deur
KAI
(roept) Goed, goed.
Kai loopt naar buiten, naar de steiger waar het bootje van zijn vader ligt. Stapt in de boot en gaat het meer op.
Kai zingt ‘In een bootje’
In een bootje
Scene 16
Noortje, Ben en Brigitte bij de Stuif ‘ns in. We horen ‘Finding Rain’van Emily Rubye
Noortje komt met eten voor Ben.
NOORTJE
(kijkt alert om zich heen)Lukt het een beetje, Ben?
BEN
Ja jaaa tuurlijk Noortje. Z’n gangetje
NOORTJE
(kijkt naar boven)Daar ook alles okay?
BEN
Noor, Houd je waffel
Brigitte komt het café binnen en geeft Ben een kus.
BRIGITTE
Geen parkeerplek te vinden in een straal van 1 km. Om gek van te worden. En dat na zes dagen kraamzorg. Ik ben bekaf, na al dat gebemoei met die vrouwen, die veel te druk zijn om goed voorbereid een kind ter wereld te brengen. (stilte, kijkt Eerst Ben aan, dan Noortje). Zeg waar hadden jullie het eigenlijk over?
NOORTJE
O, over de planten.
BRIGITTE
De planten?
NOORTJE
Ik stap maar weer ns op. Toedeloe.
Wederom horen we ‘Finding’ Rain van Emily Rubye. Brigitte en Ben blijven sprakeloos achter.
Scene 17
Aland en Diana
DIANA
Aland we komen gewoon niet rond. Mijn moeder in Syrie vraagt ook alweer om geld.
ALAND
Wat nu weer?! Ik meer werken dan mijn contracturen en nog niet genoeg
DIANA
Ja en om het nog erger te maken, de wasmachine is ook stuk. Die was al oud toen we hem tweedehands kochten.
ALAND
Ik geen melkkoe. Ik weet niet weet waar ik het geld vandaan moet halen. Wat ik doen? Nog meer werken? Nog vroeg in de ochtend kranten rondbrengen?
DIANA
Nou, ik zou ook een baan kunnen gaan zoeken.
ALand
Nee, wil ik niet hebben. Vrouw hoort thuis te zijn voor kinderen. Als kinderen groter zijn, ja. Maar nu nog te vroeg. Kinderen hebben moeder nodig als school klaar is.
DIANA
Alle vrouwen werken hier in Nederland. Ik kan toch wel voor twee dagen als verkoopster in een winkel gaan werken?
ALAND
Wil ik niet hebben. Niet goed voor de kinderen. Punt klaar.
Scene 18
Een groepje studenten is op stap en lopen lallend door de stad. Kees en Vera (Vera woont ook in de Julianastraat) lopen er een paar meter hand in hand achter.
STUDENT 1
Nee joh, weet je wat het is? Ik denk dat die hele coronacrisis veroorzaakt werd omdat er te weinig werd geneukt.
STUDENT 2
Of al die dertigers en veertigers zaten natuurlijk gewoon te slapen.
STUDENT 3
Ja of, of iemand heeft heel hard met deuren lopen slaan.
STUDENT 2
Ja of, of, of er was een keer onwijs veel gezopen, geblowt en gerookt.
Erachter lopen Kees en Vera
VERA
Weet je zeker dat je weg wil?
KEES
Ja Vera, ik moet een tijdje afstand nemen van alles.
VERA
Ik kan je niet missen.
KEES
Ik jou ook niet. Maar het komt goed, geloof me.
STUDENT 4
Ja of, of, of, of........iemand heeft de aardappelen laten aanbranden.
(Ze lachen alle vier)
Student 1
Of……..(improvisatie)
Scene 19
Jolanda, Noortje, Jan
Noortje komt met boodschappen tassen aangelopen bij haar huis. Daar ontmoet ze Jan.
JAN
Dag Noortje.
NOORTJE
Dag Jan.
JAN
Mag ik binnen komen voor koffie?
NOORTJE
Lijkt me enig Jan, maar ik heb nog veel te doen vandaag en ik pas op Tara straks. Dus Jan, graag, maar dan een ander keertje.
JAN
Is er iets?
NOORTJE
Jan, begin nou niet weer over die heg die gedaan moet worden en zeker niet over dat gedoe met Wil. Weet je, Jan, ik heb het ook moeilijk gehad hoor. Nou toedeloe. (loopt naar binnen en gooit de deur met een klap dicht)
Jolanda komt net aangelopen
JOLANDA
Hai.
JAN
Hoi.
JOLANDA
Die heg van Noortje kan echt niet meer, Jan. Kan jij haar niet helpen?
JAN
Ja, dat wilde ik haar net zeggen, maar ze is zo wispelturig hè. Ze accepteert geen hulp.
JOLANDA
Nee, jij bent lekker. Ik hoor de pornogeluiden dwars door de muren heen. Weet je wat jij ‘ns moet doen?
(Jan kijkt verschrikt)
JOLANDA
Je moet gewoon een opblaaspop kopen. Da’s veel beter dan al die smerige porno (stapt naar binnen en gooit ook de deur dicht).
Scene 20
We horen ‘The healing Path’ van Parijat. 7.00 Uur in de ochtend. Ruud wordt wakker naast zijn vrouw Karin. Ruud staat op, kleedt zich aan, pakt zijn tas in en rijdt met de auto naar het zwembad. We zien hem borstkrol doen in het zwembad. In de auto terug naar huis zingt Ruud ‘Ga met me mee’
Ga met me mee
Scene 21
Diana met haar moeder aan de telefoon.
(In het Arabisch) Mam, ik kan niet meer geld overmaken, want we komen zelfs nauwelijks rond. Goed…..Goed……. Goed…… Goed…….. Niet goed. Dat heb ik al zo vaak uitgelegd. Er zijn zo weinig andere Syrische mensen die we kennen. Nee, we hebben oppas voor Tara. Moet ik nu alles vijftig keer uitleggen? Goed…..goed……goed…….. Ja doe ik. Daaag.
Scene 22
Wil en Noortje
Noortje legt kaarten. Wil breit.
NOORTJE
Als ik het niet dacht! dus toch de buurt, hmmmmm. Maar wat staven 8 daar nou mee te maken heeft ontgaat me een beetje.
Wil
Iedereen heeft het gewoon te druk, Noor. En van die kinderen wordt ook veel te veel verwacht door die ouders.
NOORTJE
Ja dat snap ik, Wil, maar ik val bijna van mijn stoel vanwege die staven acht. Dat heb ik niet zo vaak. Ik denk toch die alleenstaande nieuwe buurman. Of nee.....slaat haar hand voor haar mond. Marjolein!
Rent naar de voordeur pakt haar jas. Wil er achteraan. Beiden rennen ze over straat richting het huis van Marjolein. Daar staat al een ambulance en politie. Marjolein wordt op een brancard in de ambulance gemanouvreerd. Ruud staat erbij.
RUUD
Al haar pillen ingenomen.
Nu slaat Wil haar hand voor haar mond.
Noortje pakt de arm van Wil.
NOORTJE
Zie je wel, Wil. De kaarten liegen nooit.
Scene 23
Aland en Diana
Diana vouwt de was op en zingt er een Arabisch liedje bij. Aland rijdt de auto op de oprit, doet zijn jas uit en gooit zijn autosleutels op tafel, duikt de koelkast in, pakt een biertje en gaat zitten op de bank.
DIANA
Wat is er?
ALAND
(in het Arabisch) Ik ben ontslagen.
DIANA
Wat?
Aland drinkt in één teug zijn biertje op.
DIANA
Hoe kan dat? Je werkt hard? Je bent altijd op tijd op je werk?
Aland pakt zijn autosleutels, zijn jas en rijdt weg. Komt bij Stuif 'ns in en drinkt een biertje.
BEN
Wat doet er op?
ALAND
Baan kwijt. Stom. Geld gejat uit de kas.
BEN
O. Dat is niet zo fraai, Aland.
Aland kijkt Ben woedend aan, drinkt zijn biertje op en rijdt naar het meer. Parkeert daar zijn auto, stapt uit de auto, maakt woedende gebaren, beheerst zich vervolgens en zingt ‘ Soms voel ik mij als een moederloos kind’.
Soms voel ik mij als een moederloos kind
Scene 24
Richard en Roy
Eten hollandse pot. Zeggen geen woord. Ruimen af. Richard gaat op de bank liggen.
Roy komt de keuken uit
ROY
Richard?
RICHARD
Hmmm?
ROY
Heb jij je moeder nog gebeld?.
RICHARD
Tuurlijk. Kom 'ns hier.
ROY
Wat zei ze?
RICHARD
O, ze sukkelt met haar schildklier. Schat? Ik wil iets……ik euh…..
ROY
Wat?
RICHARD
Ik wilde je nog wat zeggen…euh.
ROY
O, wat dan?
RICHARD
Nou, iets heel belangrijks.
ROY
Wat dan?!
RICHARD
Ik weet niet of je er wel aan toe bent.
ROY
Ik word hier zenuwachtig van. Wat bedoel je nou eigenlijk? Zeg het dan.
Richard staat op en gaat dan voor Roy op zijn knieen. Roy kijkt verschrikt.
RICHARD
Roy, ik ken je al een hele poos. Ik heb je vanaf dag een in mijn hart gesloten. Je bent mijn anker, mijn rots in de branding. Je bent de reden geworden van mijn bestaan, heb ik ontdekt. Ik kan me een leven zonder jou me niet meer voorstellen. In het blauw van jou ogen zie ik de zee en een strakblauwe hemel en ik verlies me er graag in, dat weet je inmiddels. Ik heb hier lang over nagedacht, Roy, en ik wil je graag mijn liefde betuigen voor altijd en eeuwig waar onze vrienden en familie bij zijn. Lieve Roy, wil je met met trouwen?
(stilte)
ROY
Ik zit midden in een burnout en jij vraagt met ten huwelijk!
RICHARD
Mijn aanzoek heeft niets met die burnout te maken.
Richard zingt knielend ‘Kom nog even bij me’
Kom nog even bij me
RICHARD
En, wat is je antwoord nu?
ROY
Ja! (omhelst Richard)
Scene 25
Kees en Vera
Dansen met elkaar in discotheek op muziek met vrienden. Daarna het laatste nummer, slowend.
Scene 26
Jolanda en Kai
Wonen tegenover elkaar en komen elkaar in de Julianastraat tegen.
JOLANDA
Hoi.
KAI
Hoi.
Jolanda loopt op hem af en stelt zich voor.
KAI
Ik woon hier nog maar pas, zoals je weet.
JOLANDA
Laat me raden? Gescheiden?
KAI
Jep.
JOLANDA
Jammer, ik ook. Al lang?
KAI
Twee maanden nu.
JOLANDA
Hmmm. Heb nog wel lol in je werk?
KAI
Ik werk in de scheepvaart.
JOLANDA
O.
KAI
En jij?
JOLANDA
Ik ben zzp-er.
(glimlachen naar elkaar)
Scene 27
Vera loopt door een park en gaat zitten op een bankje. Ze zingt Zeg me.
Zeg me
Scene 28 (vertraagde scene)
Hulpverlener op bezoek bij Marjolein in het ziekenhuis
HULPVERLENER
Hoe gaat het?
MARJOLEIN
Laat me met rust.
HULPVERLENER
Is dat wat je wil?
MARJOLEIN
Ja. En zeg tegen mijn pa en ma, dat ik heel veel van ze houd, maar dat ze zich teveel zorgen maken.
HULPVERLENER
Okay
Hulpverlener blijft nog bij de deuropening staan
Dag.
MARJOLEIN
Dag.
Scene 29
Ben, doet zijn ronde met wiet.
Scene 30
Noortje, Jeroen, Ruud en Karin.
Noortje belt aan bij de buren. Jeroen doet open.
NOORTJE
Jeroen, ik heb je hulp nodig. Mag ik even binnen komen?
JEROEN
Nou euh....het is hier nogal lastig. De kat is pas geleden dood gegaan.
NOORTJE
Wat? nu al?
JEROEN
Ja, de meisjes zijn nogal verdrietig.
NOORTJE
De hele buurt zit in de shit. Kan jij niet wat doen?
JEROEN
Ik?
NOORTJE
Ja, kan je niet samen met Aland of Ruud iets leuks organiseren?
(stilte)
NOORTJE
Denk er maar ns over na, Jeroen.
JEROEN
Nou weet je, ik heb het nogal druk.
NOORTJE
Toedeloe.
JEROEN
Ja… euh…. toedeloe.
Jeroen loopt meteen door naar het huis van Ruud en Karin. Jeroen belt aan. Ruud doet open.
JEROEN
Hallo, Ruud.
RUUD
Hai, Jeroen.
JEROEN
Noortje was net bij mij.
RUUD
Ik weet het Jeroen. Ik heb Noortje gisteren al gesproken.
JEROEN
Ze zou graag zien, dat we iets doen voor de buurt.
RUUD
Ik heb het eigenlijk te druk.
JEROEN
Ze was nogal drammerig.
RUUD
Ik zal het er ‘ns met mijn vrouw over hebben. De kinderen komen zo uit school.
JEROEN
Okay.
RUUD
Je hoort nog van me. Goed?
JEROEN
Goed.
Ruud sluit de deur en loopt het huis weer in.
KARIN
Wie was dat?
RUUD
Noortje…..euh ik bedoel, Jeroen.
KARIN
O, iets speciaals?
RUUD
Nee, zo maar een praatje
KARIN
En wat zei hij?
RUUD
Of we wat leuks willen organiseren voor de buurt.
KARIN
Goh, goed idee. Hoe vind je deze? (laat haar nieuwe lingerie zien)
RUUD
Euh… nou… euh. Nieuw?
KARIN
Ja
KARIN
Even aantrekken?
RUUD
Schat, de kinderen komen zo uit school.
KARIN
't Is pas half twee.
Ruud loopt op haar toe, streelt haar door haar haar en kust haar.
RUUD
Goed dan, ga je mee naar boven?
(Karin straalt).
Scene 31
Kai en Jolanda, Fons en de kinderen
Kai en Jolanda komen allebei uit hun woning en zien in hun voortuin een tuinkabouter staan. Kijken elkaar aan.
JOLANDA
O, ik weet het al. Van de niewe buurman.
Jolanda pakt de tuinkabouter op en loopt richting Fons. Kai doet hetzelfde. Kai belt aan. Fons doet open.
JOLANDA
Goeiemorgen. Wat doen deze in onze voortuin?
KAI
Ja euh...er zijn er twee weggelopen.
FONS
(fronst) Weggelopen?
Kai en Jolanda zetten de tuinkabouters weer op hun plaats.
Jolanda en Kai stellen zich voor aan de nieuwe buurman.
JOLANDA
Welkom
De kinderen komen aangerend
ROOS
Hallo, nieuwe buurman.
FONS
(zwaait) Hallo. Zeg jongens en meisjes kunnen jullie ook zingen?
Tara overlegt of ze het nieuwe liedje zullen zingen, welke ze onlangs van de meester hebben geleerd. Ze doet dat, door in ierders oor te fluisteren. Roos begint en de andere kinderen zingen schuchter mee.
Scene 32
Noortje en Jolanda
vertraagde scene met veel blikken en glimlachjes over en weer, terwijl noortje de tarotkaarten legt.
NOORTJE
Hmmm…
JOLANDA
Zeg het nou maar…..
NOORTJE
(glimlacht) Wat?
JOLANDA
Dat ik nooit kinderen zal krijgen.
NOORTJE
Nee, dat klopt. Maar ik zie wel dat je een man zult ontmoeten.
JOLANDA
Welja, een nieuwe man….
NOORTJE
Ja
JOLANDA
Een nieuwe man?
NOORTJE
(op gewichtige toon) Van overzee
JOLANDA
Van overzee?
Noortje ruimt de tarotkaarten op en schenkt koffie in. Jolanda drinkt in verwarring haar koffie op.
Scene 33
We horen ‘Finding Rain’ van Emily Rubye. Cafe Stuif ‘ns in vol met mensen. Improvisatie vooraf bij verschillende tafels. Ben roept de laatste ronde om. De lichten gaan aan.
Jeroen loopt met zijn bandleden naar het podium
JEROEN
Lieve Renate, ik weet dat ik het soms te druk heb. Maar ik zeg je nu: “Ik houd zielsveel van je”.
Jeroen zingt ‘Drink met mij’
Drink met mij
Scene 34
Richard en de moeder van Roy
Moeder van Roy piest bijna in haar broek van het lachen
MOEDER
Dus jij komt om de hand van Roy vragen?
RICHARD
O, is dat zo raar?
MOEDER
Dus zo doen jullie dat tegenwoordig?
RICHARD
Ja, 't was zomaar een idee.
MOEDER
Als je dan maar heel goed zorgt voor Roy. Want het is een kwetsbare man, die veel heeft meegemaakt. En als ik ook maar merk als dat niet zo gebeurd dan zwaait er wat. Heb je dat goed begrepen?
RICHARD
Ja, dat is goed
MOEDER
Ik zeg, heb je dat goed begrepen?
RICHARD
Ja, ma
(lachen allebei vriendelijk naar elkaar)
Scene 35
Fons en Roos
We horen ‘All is good’ van Jon E. Amber
Fons is in de voortuin bezig. Roos is even verderop aan het touwtje springen. Roos valt. Ze moet huilen. Fons ziet het gebeuren. Loopt naar Roos toe, helpt haar overeind, troost haar en brengt haar naar huis, waar ze opgevangen worden door Renate.
Scene 36
Wil, Noortje en Jan
Alledrie in de woonkamer van Toos.
NOORTJE
Nou, ik stap ns op.
Wil laat Noortje uit en gaat dan terug naar de woonkamer.
(lange stilte)
WIL
Jan, ik ben verliefd op je.
JAN
Wat? Op mij?
WIL
Al heel erg lang.
JAN
Ik ook op jou.
Jan zingt Diep in mijn hart
Diep in mijn hart
Scene 37
Aland, Ruud en Jeroen
JEROEN
Okay, het wordt dus een buurtfeest?
RUUD
Met ballonnen voor de kinderen.
ALAND
Muziek.
RUUD
En een barbecue.
ALAND
Salades, brood, wijn, gezelligheid.
RUUD
Iedereen betaalt 15 euro, daarmee redden we het wel heb ik uitgerekend.
JEROEN
En iedereen komt verkleed.
ALAND
Verkleed?
JEROEN
Ja, we maken er een heel festijn van en verkleedpartijen vinden de kinderen vast heel leuk.
RUUD
Ja, goed idee Jeroen. Ik vraag wel even op mijn werk of we sfeervolle verlichting kunnen lenen. De technische dienst heeft vast nog wel wat liggen.
ALAND
Ennn…….we hebben alleen nog een thema nodig.
(stilte)
RUUD
Voetbal!
(Ze lachen alle drie).
ALAND
Volgende week weer bij elkaar komen?
RUUD
Is goed. Zelfde tijd en dan bij jou Aland?
JEROEN
Ik kan niet, ik moet rond deze tijd naar een stoppen-met-roken-bijeenkomst
ALAND
Rook jij?
JEROEN
(kijkt beschaamd) Soms, in het tuinhuisje.
RUUD
(lacht hard) Stiekemerd. (lacht dan weer). Ik ben er al tien jaar vanaf. Een godsgeschenk, mag ik wel zeggen. Kom ik laat jullie even uit.
Scene 38
We horen Remainder van Jon E. Amber
Noortje wordt wakker in het holst van de nacht. Gaat naar beneden en pakt een glas water. En haalt daarna uit de lade een foto van een man of vrouw (actrice kiest de foto zelf uit). Zingt ‘Nu jij er niet bent’.
Nu jij er niet bent
Scene 39
Ben, politie
Politie valt pand van Stuif 'ns in binnen. Ben wordt van z'n bed gelicht. Politie doorzoekt het hele pand en vindt een wietplantage. Ben wordt meegenomen naar het politiebureau.
Scene 40
Kees, Vera en ouders van Vera op Schiphol
KEES
Pas goed op jezelf.
(Vera knikt)
Kees geeft vader en moeder van Vera een hand, loopt daarna terug naar Vera en kust haar intens.
KEES
Ik hou van je. Wacht je op me?
Vera knikt. Kees loopt naar de beveiligingspoortjes. Draait zich om en zwaait. Vera loopt naar haar ouders en valt huilend in de armen van haar ouders.
Scene 41
Ben en Brigitte op het politiebureau
BRIGITTE
(woedend) Dus jij bent al langere tijd het hele dorp aan het bevoorraden met drugs.
(stilte)
BRIGITTE
Kun je me ook een verklaring geven voor deze puinhoop, waarin we nu zijn beland.
(stilte)
BRIGITTE
Nou, Ben, je wordt bedankt. Echt. Heel erg bedankt.
Scene 42
Buurtfeest. Iedereen VERKLEED aanwezig. Buurtbewoners praten met elkaar. Volledige improvisatie.
Na afloop maken Richard en Roy hun verloving bekend.
Scene 43
Ruud, Karin, Sjoerd, Aland en Diana
RUUD
Dus wat ik jou hoor zeggen is, dat je moeder teveel met medicatie en alcohol door elkaar aan het rommelen is.
KARIN
Ja, ik ben daar inderdaad achter gekomen. En ze wil het niet weten. Ze doet gewoon net alsof haar neus bloedt.
Sjoerd komt binnen
SJOERD
Mag ik tv kijken?’
RUUD
Je moeder en ik zijn eventjes aan het praten, Sjoerd.
KARIN
Doe maar hoor Sjoerd. Je vader snapt er toch niks van.
(Ruud kijk verontwaardigd)
KARIN
Ik ga even bij de Diana langs.
(loopt het huis uit en belt aan bij Diana en Aland)
Diana doet open in kamerjas.
DIANA
Hoi Karin, kom binnen.
Karin doet haar jas uit, loopt de woonkamer binnen en gaat zitten op de bank. Aland zit schuin tegenover haar.
DIANA
Koffie?
KARIN
Lekker!
Diana duikt de keuken in om koffie te zetten.
KARIN
Hoe bevalt het om thuis te zitten?
ALAND
Niet fijn, maar wel even goed, want op mijn oude werk ging het ook niet meer.
KARIN
En je hebt even tijd voor de kinderen.
ALAND
Ja, inderdaad. Vannochtend zijn we gaan zwemmen.
KARIN
Heerlijk. En hoe is het met je motor?
ALAND
Ja, die moet ik nu misschien wel verkopen.
Diana komt terug
DIANA
Zo de koffie loopt.
KARIN
Wat zie jij eruit?
DIANA
Ja, ik weet het.
(stilte)
KARIN
Gaat het wel goed?
ALAND
Tuurlijk
Diana barst in tranen uit.
KARIN
Hee, wat is er nou?
Karin loopt op haar af en knielt naast haar.
Diana huilt
DIANA
Ik ben zwanger!
Scene 44
Noortje en Marjolein
Noortje loopt weer met boodschappentassen naar huis. Komt onderweg Marjolein tegen.
NOORTJE
Hoi, Marjolein. Leuk je even te zien.
MARJOLEIN
Ja, ik ben weer thuis.
NOORTJE
Mooi, fijn...
(stilte)
Marjolein steekt een sigaret op.
NOORTJE
Hoe is het met de kat?
MARJOLEIN
Die moest naar een dierenasiel. Kon ik niet meer voor zorgen.
NOORTJE
Ach wat jammer. Kom je nog 'ns langs voor de kaarten?
MARJOLEIN
Ja, zal ik doen.
NOORTJE
Toedeloe.
MARJOLEIN
Ja, doeg.
Noortje loopt naar huis, zet de boodschappen neer, loopt de tuin in
Noortje zingt ‘Marjolein’:
Marjolein
Scene 45
Kai en Jolanda bij Kai thuis. Zitten dicht tegen elkaar aan en houden elkaars hand vast.
JOLANDA
Ik weet niet of ik hier al aan toe ben.
KAI
Nee, ik ook niet.
JOLANDA
We moeten rustig aan doen anders werkt het niet.
KAI
Wil je kinderen?
JOLANDA
Kinderen? Hoezo kinderen? Iedere man die ik tegenkwam ging het onderwerp uit de weg en waren als de dood voor nageslacht. Ze Schonken een borrel in als ik over het onderwerp begon. Drank, sex, auto's, werk, uitgaan, alles als het maar niet ging over het krijgen van kinderen. En nu begin jij op mijn 38e nog over kinderen?
KAI
Ja, euh. Sorry, had ik niet over moeten beginnen.
(stilte)
JOLANDA
Weet je wat? We zien wel.
Jolanda kijkt op haar horloge.
JOLANDA
Ik moet gaan. Renate vroeg of ik Roos van school wilde halen en naar de dansschool wilde brengen.
KAI
Kus?
JOLANDA
Kai! Ik ben al laat. (geeft snel een kus op de wang, trekt haar jas aan en vliegt de de deur uit)
Julianastraat deel 2 (1 jaar later)
Noortje: alleenstaande vrouw op middelbare leeftijd, legt de tarotkaarten
Wil: weduwe, samen met Jan
Jan: samen met Wil
Jeroen, Renate, Floor en Roos: gezin, Jeroen is controller, Renate werkt als bloemiste
Richard en Roy: verloofd stel, Richard werkt als teamleider bij de gemeente, Roy is arbeidsongeschikt
Ben en Brigitte: caféhouder, Brigitte is kraamverzorgster
Aland, Diana, Tara en Eva: gezin, van oorsprong Syrisch paspoort, Aland zit zonder werk, Diana is huisvrouw
Ruud, Karin, Sjoerd en Bas. Gezin, Ruud is teamleider bij een groothandel, Karin werkt als secretaresse bij een notarisbureau
Kai: zeevaarder, gescheiden, vader van twee kinderen, samen met Jolanda
Jolanda: gescheiden, zzp-er, samen met Kai
Kees: student verpleegkunde, relatie met Vera
Vera: student orthopedagogiek, relatie met Kees
Marjolein: psychiatrisch ziektebeeld, vrijwilligster bij een instelling voor mensen met dementie
Erica: werkzaam in een schoenenzaak, modebewust en onafhankelijk
en Fons, gepensioneerde, alleenstaande man
Bijrollen: moeder van Vera, Hulpverlener, medewerker van Humanitas, leden van een bandje
Scène 1
Noortje, Wil en Jan samen in de tuin van Noortje. We horen ‘Softly, Gently’ van Jon E. Amber.
NOORTJE
(kijkt naar de steigerhouten tuinbank in haar tuin) Enig, Jan, werkelijk enig. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
JAN
nou, ik ben gewoon begonnen met timmeren en voilà.
WIL
(trots) Mooi, hè?
NOORTJE
Neem plaats. Ik zet thee.
Wil en Jan gaan innig naast elkaar zitten.
WIL
Hè hè, wie had dit kunnen denken?
JAN
Tja….
WIL
Jan, één ding: ik wil het nooit meer over vroeger hebben.
JAN
We kunnen toch gewoon met elkaar praten?
WIL
Nooit!
Jan zingt Ik wacht
Ik wacht
Scene 2
Vera en Kees
Vera aan de telefoon met Kees, die in Nieuw Zeeland verblijft
VERA
Hoe is het daar?
KEES
Heerlijk, schat. Prima weer, vriendelijke mensen, en ja ik mis je….
VERA
Aaahhhhh…..lief (huilt)
KEES
Niet huilen, niet huilen, ik kom weer terug, Vera.
VERA
Het lukt niet met m’n studie. Ik wil ermee stoppen. Ik heb stage gelopen bij een instelling voor mensen met een beperking. Allemaal heel erg, Kees, wat ik daar gezien heb. (Huilt) ik kan dat werk nu niet aan. Jouw moeder stierf, jij ging weg, ik moest meteen daarna stage gaan lopen. Ik kan het gewoon niet. En Kees, ik heb erover nagedacht en ben tot de conclusie gekomen, dat je een enorme zak bent door gewoon zo weg te gaan. Snap je dat?
KEES
O
VERA
Ja, Kees. Jij bent nu aan de andere kant van de wereld op zoek naar jezelf en ik zit hier te verpieteren. Mijn ouders maken zich zorgen om me.
KEES
O. Vera, concentreer je op de basale dingen. Gewoon slapen, eten, af en toe wat beweging en doe wat leuke ontspannende dingen.
VERA
(geïrriteerd) Okay, okay, zal ik doen. Tot later.
KEES
Kus
Scene 3
Jolanda aan de telefoon met haar ex
JOLANDA
Hoezo, ik had het bestek niet allemaal mee moeten meenemen? Dat heb ik allemaal zelf gekocht…….Nee, nee, nee…..wacht jij ‘ns even……..Hoezo? Vaatdoekjes kun je overal kopen, Peter……..Dat gaat je niks aan………Omdat je daar niks mee te maken hebt………Ik zie iemand ja, maar dat zijn jouw zaken niet……Ik bemoei me ook niet meer met jouw liefdesleven……….Omdat we uit elkaar zijn, Peter, we hebben elkaars hart keer op keer gebroken…….Daarom zien we elkaar niet meer, daarom bel ik niet meer, daarom wil ik dat je me met rust laat………Doe niet zo vijandig………Ik moet gewoon weer mezelf hervinden na al die moeizame jaren samen………Dat heeft er niks mee te maken………Je moet me gewoon met rust laten en je eigen boontjes doppen…….Gewoon, omdat alles nu achter de rug is. De spullen zijn verdeeld, jij bent verhuisd…………Nee, ik kom niet naar het feest van Tanja……..Gewoon omdat ik het nog even niet aankan………..Peter, ik heb verdriet………Ja, het was jouw leven, maar het was ook mijn leven en het ging niet langer samen…………Waarom blijf je nou met verwijten komen?........Niet door de telefoon schreeuwen……….Ja daaag……..Ik hang op………Nee, omdat er niks meer te praten valt…………..Als je zo gaat doen, hang ik op………..Nogmaals, Peter daar heb je niks mee te maken. Het is nu te laat om jaloers te gaan lopen doen over een nieuwe man in mijn leven, daar heb jij niks meer mee te maken………..Vergeving? Wie moet ik vergeven, jou of mezelf? ……….Ach man, houd toch op, eerst gaat alles maar dan ook alles stuk en dan gaan ouwehoeren over vergeving……..Dat had je dan eerder moeten bedenken…….Omdat ik er kapot aan ging………Nee, dat heeft niets met mijn verleden te maken, dat had met ons te maken…………En terecht dat je ouders boos zijn. Mijn ouders zijn dat ook…………Waarom begin jij met praten, als alles al voorbij is?.........Nee, ik hoef niet meer zo nodig………..Omdat ik RUST NODIG HEB……….Ja nou ik ook niet……..ja nou jij ook……….Nee, nee, ja donder op zeg, je zus zou ‘ns beter haar best moeten doen om zich in te leven in een ander…………Nou ik ook, al een hele tijd. Zat was ik het, spuug en spuugzat………Daag Peter, succes met alles……….Daag.
Jolanda zingt: nooit meer slapen
Nooit meer slapen
Scene 4
Marjolein, hulpverlener
Hulpverlener komt binnen, doet de jas uit en neemt plaats
MARJOLEIN
Ik drink weer
HULPVERLENER
O? Hoeveel?
MARJOLEIN
Een fles droge witte wijn per dag
HULPVERLENER
Drank en medicatie gaan meestal niet zo goed samen.
MARJOLEIN
Dat weet ik, maar ik heb erover nagedacht. Kijk, ik heb weinig sociale contacten. Iedereen is bang voor mij, terwijl ik zo goed mijn best doe. Ik doe twee dagen vrijwilligerswerk in het tehuis voor mensen met dementie. ‘s Avonds voel ik me gewoon eenzaam en dan vind ik een vriend in wat glazen wijn. En hoe meer jullie zeggen, dat het niet goed voor me is, hoe erger het probleem wordt.
HULPVERLENER
En je zus, wat zegt zij?
MARJOLEIN
Zij is wel lief voor me, maar ze heeft het gewoon erg druk met haar nieuwe baan. En verder liggen haar wereld en de mijne mijlenver uit elkaar.
HULPVERLENER
Het gaat wel beter met je, toch?
MARJOLEIN
Nee, het gaat niet beter. Ik zit in een isolement en kom daar nooit meer uit. Ik vertrouw ook zo weinig mensen. Zeker nadat het uit is met Andrea…
HULPVERLENER
Zie je haar niet meer, dan?
MARJOLEIN
Nee, ik ben boos op haar. Ze zei, dat iedereen zou helpen met de verhuizing en ik weet dat ik erg ziek was en boos, maar uiteindelijk konden mijn ouders en ik alles alleen opknappen.
HULPVERLENER
Mis je haar?
MARJOLEIN
Nee, ze mocht haar ouders niet meer zien vanwege haar geloof. Dat ging niet samen nu ze uit de kast was en daar kon ik niet meer tegen. Mijn ouders mochten alles opknappen. Andrea klampte zich vast aan mij. Alles ging veel te snel en vervolgens raakte ik achterdochtig. Het ging mis in New York, of eigenlijk al eerder. Ik heb er veel verdriet van, nu al drie jaar. Andere vrouwen vertrouw ik ook al niet meer. Andrea heeft alles in de war geschopt.
HULPVERLENER
Je moet niet alle schuld buiten jezelf neerleggen.
MARJOLEIN
Dat doe ik, verdomme, wel!
HULPVERLENER
Rustig maar. Ik bedoel alleen maar te zeggen: je bent gewoon kwetsbaar.
HULPVERLENER
Dat is iedereen. Ik ben hooggevoelig. En daarom drink ik. Ik ben te dik en ik drink. Hebben jullie nou jullie zin?
Scene 5
Huwelijksfeest van Roy en Richard. Iedereen is aanwezig. Wat improvisatiescene's voorafgaand.
Dan zingen Karin en Ruud een openingsnummer voor de dansavond. Karin doet het woord. Daarna zingen ze ‘Lief en leed’
Lief en leed
Noot van de schrijver: de opname van dit nummer is niet zo best, omdat ik na het schrijven van dit nummer ben ingestort. Mijn excuses hiervoor.
Roy en Richard alleen op de dansvloer. Daarna de moeders. Daarna de moeders en vaders enz…. Daarna iedereen.Verlvolgens maakt Iedereen tezamen een poortje (tegenover elkaar staand, handen tegen elkaar) en Richard en Roy gaan er onderdoor. Daarna maken Richard en Roy ook een poortje en gaat iedereen er onderdoor.
Scene 6
Toos en Noortje, Toos breiend.
NOORTJE
Zeg Wil, praat jij wel ‘ns tegen je planten.
WIL
Tuurlijk Noortje, wie niet?
NOORTJE
Ja dat doen veel mensen, dat weet ik.
WIL
Wat zeggen de jouwe?
NOORTJE
Hoe bedoel je?
WIL
Ze praten toch wel ‘ns terug, die van jou?
NOORTJE
Nou euh nee, de mijne niet, maar dat bedoel ik niet. Ik praat nogal veel met planten de laatste tijd.
WIL
Dat is toch niet erg. Vooral die plasticke planten kunnen wel wat hebben hoor.
Noortje lacht hardop
WIL
Je moet je niet zo zorgen maken, Noortje. Jij krijgt vast ook nog wel een vrijer.
NOORTJE
(lacht weer hardop) nou dat hoeft niet meer hoor, op mijn leeftijd?
WIL
Jan en ik hebben het anders ook heel leuk samen.
NOORTJE
Ik word vergeetachtig, Wil.
WIL
Hoe bedoel je?
NOORTJE
Ik kan moeilijker namen onthouden. Misschien word ik dement.
WIL
Dement worden we allemaal, Noortje. Nog een keer, maak je niet zo druk. Het hoort gewoon bij de leeftijd.
NOORTJE
Zullen we nog ‘ns kaarten?
WIL
Dat is goed, maar wil je me niet zo inmaken elke keer, want jij doet altijd zo ontzettend je best om te winnen.
NOORTJE
O. Ja…..euh…..familietrekje zullen we maar zeggen.
WIL
Aan de kant. Nu ga ik een keer winnen.
Scene 7
Ruud en Karin
RUUD
Ik weet niet wat ie heeft. Hij is gewoon niet lekker. Sjoerd heeft altijd al gekwakkeld met z’n gezondheid. Dan weer koorts, dan weer overgeven, altijd moe. Het is gewoon een gevoelig jongetje.
KARIN
Dat had ik als kind ook, maar dan bel je toch niet meteen een dokter.
KARIN
Ik maak me gewoon zorgen om dat ventje.
KARIN
Wat zei die dokter eigenlijk?
RUUD
Niet zo heel veel. Deed gewoon een Alo, een Algemeen lichamelijk onderzoek.
KARIN
Dat zal ook vast veel geholpen hebben zo’n Alo. Waarom bel je dan niet om even te overleggen?
RUUD
Hij heeft gewoon hulp nodig, Karin en jij ontkent steeds dat er iets aan de hand is, dus met jou valt niet te praten.
KARIN
Doe niet zo raar. Sjoerd is gewoon net als ik, vergeet zichzelf als ie met andere kinderen aan het spelen is en hij gaat overal in op. Dan doet hij teveel indrukken op en dat wordt hem dan op een gegeven moment teveel.
RUUD
Ik wil gewoon weten of het geen medisch probleem is, Karin, dat snap je toch ook wel?
KARIN
Sjoerd doet het prima……....(schiet vol).
RUUD
Wat doe je nou?
KARIN
Ik heb gewoon te weinig tijd voor de kinderen.
RUUD
Geef jezelf nou niet de schuld, Karin.
KARIN
Jawel, dat doe ik wel. Ik heb aan Matthijs gevraagd of ik 24 uur kon werken in plaats van 32, maar het kon niet volgens hem niet. Ik red het gewoon niet met het huishouden. Ik kom nauwelijks aan mijn eigen sociale contacten toe. Sjoerd heeft daar last van, volgens mij. En dan nog die overuren die ik thuis moet draaien. Dit kan zo niet langer.
RUUD
We zoeken wel naar een oplossing, Karin. Echt.
KARIN
We zoeken al jaren naar oplossingen. We blijven maar aanmodderen met geld, met de kinderen, met opa’s en oma’s die steeds maar kritiek hebben, met het huishouden, met elkaar.
RUUD
Het komt wel goed, schat. Stil nou maar.
KARIN
O chips. De aardappelen. Godver. (gaat kijken in de keuken). Ja hoor: aangebrand.”Het komt wel goed. Stil nou maar, vrouwtje regelt het wel even”. Weet je wat jij nu kan doen, Ruud? Met je goedgemutste bakkes even om chinees rijden. Ik ben het zat.
Scene 8
Aland, Diana en Tara in de woonkamer
DIANA
Dus jij wil tijdelijk de Stuif ‘ns in van Ben overnemen nu Ben in de bak zit?
ALAND
Ja, geld in het laatje (glimlacht)
(Tara zingt op de achtergrond door een kindermicrofoon)
DIANA
Dat kan jij helemaal niet!
ALAND
Jij mond houden, jij weet niets ervan.
DIANA
Ik weet wat er gebeurd is bij de Stuif ‘ns in en ik weet dat jij dat daar niet gaat opknappen voor Ben.
TARA
Papa kan toch gewoon een nieuwe baan zoeken. Cafes en drank zijn niet goed. Dat zei oma ook altijd.
DIANA
Ik denk dat pappa gewoon inderdaad iets anders moet zoeken
ALAND
Jullie geen vertrouwen in mij. Pappa altijd maar gezeik.
DIANA
Ga nu eerst maar weer ‘ns langs het uitzendbureau. Ben zoekt het maar even uit met zijn café.
ALAND
Ik niet mee eens. Nu goed luisteren: ik ga de Stuif ‘ns in opnieuw opzetten. Punt klaar.
Scene 9
Jan en Kai in de woonkamer van Kai
JAN
Je moet niet zo moeilijk doen, Kai. Als je niet meer in de scheepvaart wil werken, dan ga je toch wat anders doen.
KAI
Zo makkelijk ligt dat niet. Ik heb geen papieren voor iets anders.
JAN
Waarom wil je dan ander werk?
KAI
Ik wil niet meer zo lang van huis zijn. Jolanda en ik zijn nu dik een jaar samen en ze kan me niet missen vijf weken lang. En als ik vervolgens vijf weken thuis ben, zitten we constant op elkaars lip. Maar ja, het betaalt natuurlijk wel goed. Da’s dan wel weer zo.
JAN
Geld maakt niet gelukkig, Kai. Dat weet je zelf ook.
(stilte)
KAI
Even wat anders. Hebben jullie het leuk samen, Wil en jij?
JAN
Ach wat zal ik zeggen, Wil worstelt nog steeds met het verleden, maar ze wil er niet over praten.
KAI
Gek, dat heeft Jolanda ook. Wil ook niets kwijt over wat ze allemaal heeft meegemaakt voor en na haar huwelijk. Wat is dat toch met vrouwen tegenwoordig. Voorheen kregen we alsmaar het verwijt, dat we onze gevoelens niet toonden en nu willen ze alleen maar dat we niet achterom, maar in plaats daarvan vooruit kijken.
JAN
Kijk, Wil had geen gemakkelijke jeugd. Toen waren we eigenlijk al verliefd op elkaar, maar het mocht niet van haar vader. Toen is ze getrouwd met een andere man en ik bleef al die tijd alleen. Ik wil daarover praten, maar Wil houdt haar mond stijf dicht.
KAI
Ik weet het ook niet hoor. Vrouwen blijven complexe wezens. Dan weer wel praten, dan weer niet praten. Ik weet het soms niet meer.
Scene 10
(Diana aan de telefoon met haar moeder in het Arabisch)
DIANA
Goed….goed…..goed…...niet goed. Nee Aland is een eigen wijs stuk vreten. Hij doet precies waar hij zelf zin in heeft……..Hoezo, ik moet beter naar mijn man luisteren? Hij maakt er een zooitje van…… Nee, luister nu ‘ns even naar mij. Die oorlog daar kon Aland niet meer tegen. Als het aan mij lag, waren we gebleven……… Ja, mam, ik weet het, hij werd vervolgd. Maar ik mis mijn broer, mijn zus, mijn tantes, ik mis jou ma, jou en pa……… Okay. Okay. Goed….goed….goed…..niet goed. Mam, ik hang op, ik haal zo de kinderen van school.
Diana zingt zonder jou.
Zonder jou
Scene 11
We horen ‘Little Leap’ van Jon E. Amber
Marjolein en Erica ontmoeten elkaar op hun eerste afspraak in het park
MARJOLEIN
Hoi.
ERICA
(Erica geeft Marjolein een zoen op de wang) Ha!
MARJOLEIN
Ik zeg het maar meteen, ik ben geen ster in daten en zeker niet via internet.
ERICA
Je ziet er leuk uit, dat zag ik al op de foto. Ik dacht meteen: “dat is een liefje”.
MARJOLEIN
Toen je wilde afspreken, na je tweede berichtje, kreeg ik meteen een knoop in mijn maag.
ERICA
En dan je profiel. Kostelijk en erg origineel. Zeker die foto met die clownsneus. Ik houd helemaal niet zo van clowns, maar om jouw foto heb ik erg moeten lachen.
MARJOLEIN
Ik zet mezelf graag voor joker. Dat breekt de spanning een beetje. Wat doe jij voor werk?
ERICA
Ik werk in een schoenenzaak, maar ik had eigenlijk danseres willen worden. En jij?
MARJOLEIN
Ik kan niet werken, maar ik ga je nu nog niet uitleggen hoe dat komt.
ERICA
Werk is ook niet alles.
MARJOLEIN
Ben je al lang single?
ERICA
6 jaar. Ik had er even genoeg van. En jij?
MARJOLEIN
Een tijdje.
ERICA
Mijn oma zei altijd: “Een vrouw moet voor zichzelf kunnen zorgen”. Ze was soms wel ‘ns verdrietig, dat ze niet kon doen wat ze wilde en voor vijf kinderen moest zorgen. Dat zei ze een keer tegen me.
MARJOLEIN
Ik vind het moeilijk om alleen te zijn.
ERICA
Ik vind het heerlijk. Lekker zo een beetje je eigen gang gaan.
MARJOLEIN
Zullen we hier even wat gaan drinken (wijst naar een lunchcafe)
ERICA
Dat is goed.
Gaan zitten aan een tafeltje en bestellen twee koffie.
ERICA
Ik moet je iets verklappen.
MARJOLEIN
Ik houd niet zo van verassingen hoor, dus alleen als het echt moet.
ERICA
Nee, het is niet eng ofzo.
MARJOLEIN
Nou vooruit dan maar.
ERICA
Ik haat mannen.
MARJOLEIN
Okay, tja……
ERICA
En ik scheer nooit mijn benen.
Marjolein lacht hard.
ERICA
En jij? Doe jij wel ‘ns iets geks.
MARJOLEIN
Ja, maar wil je dat echt weten?
ERICA
Ja, graag.
MARJOLEIN
Ik kruip ’s avond over de vloer voordat ik naar bed ga. Dat doe ik al sinds ik 15 ben. Over de vloer, onder de tafel door. En in de douche na het tandenpoetsen kruip ik nog een keer onderdoor de wastafel.
(Erica lacht)
(stilte)
ERICA
Ik vind je leuk.
(stilte)
Dan wordt de koffie gebracht.
Scene 12
Fons en Noortje bij Noortje thuis
FONS
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje onzin hoor, die tarotkaarten.
NOORTJE
Moet jij nodig zeggen, met je tuinkabouters. Daar waren we als buurt ook echt blij mee. Je lijkt goddomme wel een kinderlokker met zoveel tuinkabouters in je tuin!
FONS
Nou, als we zo gaan beginnen, hoeft het helemaal niet meer.
NOORTJE
Al goed, al goed. Laat ik ‘ns kijken. Nou, nou, nou. Dat zijn gewichtige kaarten. Bekers 5, De Geliefden, de Magier, nou nou nou. Het kan niet op.
Fons fronst zijn wenkbrouwen.
NOORTJE
Kijk, weet je wat het met jou is? Je weet van geen ophouden en daarom loop je telkens vast in je leven.
FONS
Pardon?
NOORTJE
Ja, laten we wel wezen, Fons, dat jij ongelukkig bent in de liefde is een ding, maar dat je de dood van je moeder niet hebt kunnen verwerken is natuurlijk heel erg bedroevend, dat snapt iedereen.
FONS
Mijn moeder?
NOORTJE
Ja, je moeder. Wat heeft dat mens afgezien met zo’n gezin. Het arme mens stond werkelijk voor iedereen klaar en niemand die haar daarvoor bedankt heeft. Schande, Fons, schande!
FONS
Mijn moeder was anders een heel kritisch en dominant mens. Echt heel overdreven en theatraal aanwezig in het contact. Dwingend kon ze ook zijn en manipulatief.
NOORTJE
Let op je woorden, Fons, want nou ga je te ver.
FONS
Hoe bedoel je? Je hebt haar niet eens gekend. ik heb er jarenlang over gedaan om me van haar los te maken.
NOORTJE
Kijk en daar zit je dus mis met je vastgeroeste overtuigingen. Kinderen en moeders maken zich nooit van elkaar los. Dat is pertinent onmogelijk. Kinderen en moeders zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat is universeel bepaald, Fons.
FONS
Nooit deed ik iets goed. Nooit ‘ns bevestiging van wat ik ook deed.
(stilte, Noortje kijkt naar de kaarten) Waarom brak jij altijd relaties vroegtijdig af, zonder het een kans te geven, Fons?
FONS
Dat deed ik niet, dat deden die vrouwen zelf.
NOORTJE
Ook kritisch, dominant en manipulatief zeker, al die vrouwen van je?
FONS
(boos) En nou houd je op!
NOORTJE
Stil nou maar Fons. Al die vrouwen hielden van je, inclusief je moeder. Zielsveel zelfs. Ze waardeerden je enorm, stonden altijd voor je klaar en hielden onvoorwaardelijk van je. Maar ja, je werk ging altijd voor. En dat snapte ook elke vrouw. Maar, alsjeblieft Fons, geef niet de vrouwen de schuld. Wees dankbaar dat je ze hebt mogen ontmoeten in je leven.
Kopje koffie?
FONS
Nee, euh…..dankje. Ik moet gaan.
Fons verlaat het huis van Noortje
Noortje zingt In de schaduw van de stilte
In de schaduw van de stilte
Scene 13
Jeroen en Renate
Renate komt de trap af en gaat naast Jeroen op de bank zitten.
RENATE
Zo, de kinderen liggen op bed.
JEROEN
Mooi. Hebben wij even tijd voor elkaar. Liefje, als je nadenkt over de toekomst, waar staan we dan volgens jou over vijf jaar?
RENATE
(schaterlacht) Met welke manager heb jij nu weer lopen beppen?
JEROEN
Wat?
RENATE
Of heb je weer een of andere maffe training gevolgd voor je werk?
JEROEN
Ik bedoel het serieus, hoor.
RENATE
Jeroen, over vijf jaar is alles precies hetzelfde. De kinderen worden wel groter, maar we zijn nog steeds bang dat hen iets overkomt of dat we fouten maken in de opvoeding. We hebben nog steeds dezelfde saaie collega’s. We sporten wel maar te weinig. We zien wel onze vrienden, maar te weinig. We sparen wel, maar te weinig. We hebben wel sex, maar te weinig. Net als nu zeg maar. (geeft Jeroen een zoen op de wang). Gewoon de dagelijkse sleur, nu en over vijf jaar precies hetzelfde.
Jeroen glimlacht verbaasd.
scene 14
Richard en Roy
Eten weer samen zonder een woord met elkaar te wisselen. Ruimen de vaat op en zitten daarna samen op de bank.
RICHARD
Zullen we de trouwfoto’s nog een keer bekijken?
ROY
Ik ben even heel erg moe weer. Dit duurt nu al een jaar, die burnout, Richard. Ik heb er geen geduld voor.
RICHARD
Je had ook een hele verantwoordelijke baan in de zorg, Roy. Er lag teveel op je bordje. Ik zag het gebeuren en kon niets doen. Ik stond machteloos toe te kijken hoe jij door je baan naar de knoppen ging. Geef het nou de tijd, lief. Het komt echt wel goed. Misschien moet je iets totaal anders gaan doen.
ROY
Ik kan niks anders.
RICHARD
Jawel, waarom ga je niet verder met schilderen. Je maakt hele mooie doeken. Misschien verdien je daar niet veel geld mee, maar je doet wel iets wat je leuk vindt om te doen. Het komt echt wel goed, Roy. Je hebt gewoon veel meegemaakt.
(stilte)
ROY
Ik voel me zo schuldig dat ik het zover heb laten komen.
RICHARD
Roy…...ik luister er niet meer naar. Ik blijf het herhalen. Ik houd van je, ik steun je, ik doe alles voor je, maar je moet vertrouwen hebben, anders werkt het niet. Kom op. Ik haal de trouwfoto’s. Dat beurt je vast wel een beetje op.
Richard loopt de trap op.
Scene 15
Vera thuis aan de telefoon met Kees in Nieuw Zeeland, Vera’s moeder zit naast Vera
KEES
Hoi.
VERA
Hoi, Kees.
KEES
Hoe is het?
VERA
Niet goed. Het gaat niet goed met mijn studie. En met jou?
KEES
O, dat is spijtig om te horen. Nou, hier verder alles wel okay. Ik heb iets leuks te melden.
VERA
Iets leuks? Wat dan?
KEES
Raad ‘ns.
VERA
Doe niet zo flauw, Kees.
KEES
Ik kwam wat gasten tegen hier dichtbij in een kroeg. Die gasten maken dus muziek en ze zoeken nog een zanger en weet je, ik moest eerst even wat laten horen, maar nu mag ik meedoen. Is dat niet tof? Ik ben nu op weg naar de repetitieruimte.
VERA
O, welja, meneer gaat nog in een band zingen ook. Weet je, Kees, waarom blijf je daar niet?
KEES
Heb nou geduld, ik kom heus wel weer terug. Ik heb toch gevraagd of je op me wil wachten?
VERA
Weet je Kees, ik vind het allemaal heel erg dat je moeder aan kanker is overleden, maar ik heb je gewoon nodig nu.
KEES
Het komt goed, Vera. Echt! Hee, ik moet nu opschieten, want ik ben al laat. Dikke zoen!
VERA
Ja, okay (zucht). Dikke zoen terug.
Hangen allebei op
MOEDER VAN VERA
En wat zei hij?
VERA
Hij heeft het daar natuurlijk prima naar zijn zin. Zon, zee, strand. Hij heeft zelfs kunnen regelen dat hij in een bandje gaat zingen.
MOEDER
Nou weet je wat, dan neem jij toch ook een jaartje vrijaf van je studie. Dat hoor je zo vaak.
VERA
En wat ga ik dan hele dagen doen?
MOEDER
Nou, gewoon leuke dingen. Boeken lezen, een beetje sporten als ontspanning, met mij een weekje naar Londen.
VERA
Ik wil wat nuttigs doen.
MOEDER
Waarom word je geen maatje bij Humanitas. Die hebben een maatjesproject. Staat leuk op je cv.
Scene 15
Kees en de band in Nieuw-Zeeland
Kees loopt de repetitieruimte binnen.
DRUMMER
Hi.
KEES
Hi.
TOETSENIS
You’re late.
KEES
I know. I’m sorry. I was on the phone with my girlfriend in Holland.
BASSIST
Shall we start?
Kees doet een geluidstest en zingt daarna Waiting
Waiting
Scene 16
We horen ‘Memorial’ van Jon E. Amber en zien Brigitte de procedures volgen voor bezoekers van gedetineerden.
Brigitte op bezoek bij Ben in de gevangenis
BRIGITTE
Kun je me nu eindelijk ‘ns uitleggen hoe het precies gelopen is met die wietplantage en het dealen?
BEN
Ik kon de financiering van het café niet langer rondkrijgen. Het cafébezoek loopt al jarenlang terug. Dat is een landelijke tendens in de horeca. Eigenlijk sinds dat er niet meer mag worden gerookt binnen.
BRIGITTE
En dus denk jij: “Weet je wat, ik ga wiet kweken.”?
BEN
Ja, ik weet het. Het is stom, maar wat moest ik anders? Het cafe verkopen?
BRIGITTE
Ja maar Ben, om nou op je fietsje dan ook nog ‘ns huis aan huis te gaan bezorgen!
BEN
Ik wilde het alleen maar tijdelijk doen, gewoon voor mensen die weinig geld hadden, mensen die aan de drank waren geraakt thuis en even een ander middel zochten, klanten die normaal gesproken naar het cafe kwamen.
(stilte)
BRIGITTE
Aland wil tijdelijk het cafe runnen.
BEN
Aland?
BRIGITTE
Ja, Aland. Ik help hem wel een handje, maar niet tot sluitingstijd, want dat red ik niet met mijn diensten.
BEN
Aland…….
Scene 17
Ruud, Karin, Sjoerd en Bas aan de in het sprookjesbos in de Efteling
RUUD
Je moeder vond het anders niet zo leuk, dat ze niet mee mocht.
KARIN
Ach, mijn moeder heeft altijd wat te zeiken.
De rest van de scene wordt geimproviseerd.
Scene 18
Kai en Jolanda
Jolanda en Kai zitten thuis bij Jolanda aan de borrel.
JOLANDA
Nou ik vind het gewoon moeilijk om me te hechten. Peter en ik hebben elkaar heel erg gekwetst.
KAI
Neem gewoon je tijd, Jolanda. Niet alles hoeft morgen geregeld te zijn.
JOLANDA
Ik kan niks forceren. Ik kan niks beloven. Maar je kwam wel op het juiste moment.
KAI
Weet je Jolanda, je raakt gewoon een stukje van jezelf kwijt tijdens zo’n echtscheiding. Het vertrouwen in jezelf en in anderen moet weer groeien en dat kost tijd.
JOLANDA
Je bent lief voor me.
KAI
Als je wat jonger bent gaat alles veel sneller en denk je minder over dingen na. Je komt iemand tegen, wordt verliefd en vervolgens ben je 8 jaar verder. En dan bedenk je je: “Het ging allemaal veel te snel”. Ik heb mijn grenzen niet goed in de gaten gehouden, over me heen laten lopen, het allemaal zomaar geslikt. Een scheiding is pijnlijk. Alle patronen waarmee je dacht te hebben afgerekend komen weer naar boven. Daarom, Jolanda, blijf met me praten over de nieuwe weg die je bent ingeslagen. Ik zal naar je luisteren. Ik zal je steunen en vergeet niet dat ik hetzelfde heb doorgemaakt. Ik wilde het ook anders. Ik wil me ook niet opnieuw een vreemde voelen in een nieuwe relatie.
JOLANDA
Zullen we morgen met de boot gaan varen? Even weg uit deze buurt, even weg van alle problemen en toestanden met exen. Met dat gejammer van binnenuit. Gewoon even eropuit.
KAI
Dat is leuk. Ik bel mijn vader vanavond even of we de boot kunnen lenen. Euhh…….nog een dingetje, ik rook weer. Ja, niet zo heel veel, maar toch….
JOLANDA
Hmmmm, jammer………weet je Kai, ik dronk een tijdje heel veel na Peter. En ik pak wel ‘ns een pilletje, die de dokter me heeft voorgeschreven. Ik heb jarenlang gerookt, maar die behoefte heb ik niet meer, maar ik drink wel en dat pilletje zorgt overdag voor, dat ik rustig ben. Weet je, steek af en toe maar een sigaret op, hoor. Je hoeft je ten opzichte van mij niet schuldig te voelen daarover.
KAI
Ik was net een jaar gestopt. Ik voel me daar rot onder.
JOLANDA
Dan stop je over een tijdje weer, als alles wat rustiger is geworden. Ik stop ook niet met drinken hoor, daar ben ik veel te gespannen voor.
KAI
Hoeveel drink je?
JOLANDA
Elke avond twee wijntjes. Soms drie. Maar meer ook echt niet, ander slaap ik niet.
KAI
Ik gebruik slaappillen. Ik sliep niet meer.
JOLANDA
Kai, 1,5 miljoen mensen in Nederland gebruiken slaapmedicatie. Denk je nou echt dat ik ze niet in huis heb? Als ik de volgende dag vroeg op moet en ik slaap om twee uur in de nacht nog niet, gaat er bij mij ook een pil in. Ik slaap wel beter sinds ik jou ken.
KAI
Echt?
JOLANDA
Ja, ik voel me gewoon meer ontspannen, we kunnen met elkaar praten, lachen, vrijen. Dat kon ik na mijn vorige relatie niet meer, ontspannen. Dat heeft echt een tijdje geduurd.
KAI
Hou je van me?
JOLANDA
Dat weet ik niet hoor, ik geniet van je lach, van je tederheid……maar houden van, zijn wij Nederlanders daar niet te nuchter voor?
KAI
Nou euh nee……
JOLANDA
Ik hou van je geur en soms als je met je mond trekt
KAI
Met mijn mond?
JOLANDA
ja, een soort zenuwtrekje. Dan ben je zo lief, zo mooi.
KAI
Dankje
JOLANDA
Hou ‘ns op met dankje te zeggen.
KAI
Waarom?
JOLANDA
Ik doe dat toch ook niet.
KAI
Ik vind het belangrijk om je af en toe te bedanken. Het was zo’n hel na de echtscheiding.
Kai en Jolanda zingen het duet Jij
Jij
Scene 19
Marjolein, hulpverlener, iemand van Humanitas en Vera bij Marjolein thuis
MEDEWERKER VAN HUMANITAS
Dus dan spreken we af, dat Vera om de week bij jou thuis komt als maatje van ons maatjesproject.
MARJOLEIN
Dat is goed.
VERA
Wat vind je leuk om te doen, als ik langs kom
|
