Leve de Bouwput

Op donderdag 1 april 2004 zong Jenny Arean het speciaal geschreven lied "Leve de bouwput" voor de bouwput van het toekomstige NoordZuidlijn station Rokin te Amsterdam. Hierbij werd zij ondersteund door de Mannen van het Groot Concertkoor Amsterdam.

Amsterdam vernieuwt. Er wordt gewerkt aan de realisering van grote projecten in de openbare ruimte, zoals de aanleg van de Noord-Zuidlijn en de IJ-tram, de ontwikkeling van de Zuidas en de IJ-Oevers, en de bouwplannen op het Stations- en Oosterdokseiland. Dat levert veel bouwputten op. Om de spannende aspecten van de bouwput tot uiting te brengen, is Stichting Leve de Bouwput in het leven geroepen. Leve de Bouwput, onder leiding van oud-burgemeester Schelto Patijn, wil van de Amsterdamse bouwput een belevenis maken. De stichting doet dit door culturele projecten van zeer uiteenlopende aard te initiëren en te organiseren.

De tekst van "Leve de Bouwput" is voor de gelegenheid geschreven door dichter en tekstschrijver Jan Boerstoel. De muziek is gecomponeerd door Boudewijn Tarenskeen.

Na afloop kregen de bezoekers het liedje uitgereikt op single.

Tekst lied "Leve de bouwput"

Amsterdam huilt, maar dat kun je niet horen,
want ze staan net in de trambaan te boren
en ergens worden weer palen geheid,
dus is weer iemand tot amok bereid.
Amsterdam kraakt in haar stokoude voegen,
omdat er volop gewerkt wordt in ploegen,
want alles moet weer eens flink op de schop...
Toch blijft de vraag: 'Wat schiet jij daar mee op?'

Overal sleuven en kuilen en gaten,
buizen en balken en planken en platen.
'Weg met de bouwput!'
denk jij dan allicht.
'Weg met de bouwput,
het is geen gezicht!'

Amsterdam zucht, zoals past voor een dame,
die zich wat sip voor zichzelf zit te schamen,
omdat haar uiterlijk niet meer behaagt,
terwijl er ook nog van binnen iets knaagt.
Amsterdam hoopt, dat je van haar blijft houên,
maar laat zich tóch zo ingrijpend verbouwen,
dat je haar af en toe amper herkent...
Dus denk je: 'Komt dat nog goed op het end?'

Manshoge schuttingen, grimmige hekken,
zwikkende enkels en brekende nekken.
'Weg met de bouwput!'
zegt dan je verstand.
'Weg met de bouwput!'
ligt zo voor de hand.

Totdat je tóch maar je hart weer laat spreken
en denkt: 'Het wordt vast heel mooi op termijn',
omdat zij bij jou een potje kan breken
en nog veel meer, als dat nodig mocht zijn.

Wie in de bouwput durft blijven geloven,
komt met de jaren de afbraak te boven.
'Leve de bouwput!'
nog luider dan luid.
'Leve de bouwput,
wij komen er uit!'

Nummers

Leve de Bouwput

Details

Jaar: 2004